مرکز مشاوره

عصبانیت کودکان و چگونگی کنترل خشم در آنها

آسیب اجتماعی با نام کودک آزاری

مرکز مشاوره خانواده دارای کادری برتر از مشاوران کودک 

هیچ کس دوست ندارد بافردی رابطه داشته باشد که مدام دچار عصبانیت و خشم شده است.وباعث آزرده خاطر شدن اطرافیان میشودو این نکته که هر فردی در زندگی خود عصبانی میشود و نمیتوان گفت که من تا به حال درزندگی عصبانی شدم کاملاً ملموس ودرست است اما اگر آن فرد نحوه کنترل خشم خودرا نیاموزد باعث از بین رفتن روابطش با اطرافیان شده وبه نوعی زندگی خود را تباه ساخته است حال اگر این فرد ازدواج نیز کرده باشد کارش بسیار سخت تر خواهد بود.

ذات عصبانی در افراد

زمانی که فردی عصبانی میشود و کنترل خود رااز دست میدهد، میزان عصبانیت و خشم او ارتباط مستقیم باشخصیت ونوع تربیت وی دارد. وی میتواند درهنگام عصبانیت پرخاشگر، سرکش، بی دقت ویا حساس وشکننده باشد وتمامی این خصلت ها ازنوع تربیت وذات شکل گرفته درآنان نشأت می گیرد. حال باید به این نکته مهم اشاره کنیم که وقتی فرزند شما عصبانی میشود ویا بدلیل عصبانیت شروع به پرخاشگری میکند باید با پی بردن به ضعف رفتاری کودک خود این نقص را برطرف نمایید به عنوان مثال زمان عصبانیت کودکان شما دربرابر مسئله ای که دیگر کودکان هم سن و سال آنها دربرابر همان مسئله عصبانی نمیشوند نشان دهنده ضعف در کودک شما است وباید زمان بیشتری را برای یاد دادن رفتاری بهتر در قبال آن مسئله به فرزندتان صرف کنید.

مراحل رشد و تفاوت های جنسیتی در نوع رفتار

هنگامی که کودک شما در سن رشد قرار داشته و دارد موارد جدیدی را تجربه می کند و به نوعی هم رشد فیزیکی و هم رشد اجتماعی را تجربه می کند، می تواند مستعد عصبانیت و رفتار خشونت آمیز بوده تا حدی که کنترل خود را از دست داده و شروع به ناسزا گویی کند. در این میان تفاوت های جنسیتی و رفتار متفاوت دختران و پسران در ابراز احساسات کار را برای کنترل عصبانیت در کودکان سخت تر می کند. از آنجایی که پسرها عصبانیت خود را بسیار راحت تر نشان داده و خود را تخلیه می کنند بایدبرای کنترل آنان رفتار های خاصی را فرا گرفت اما در کل کودکان در هر دو جنس نیاز دارند تا روشهای کنترل خشم را بیاموزند. مرکز مشاوره مشاور خانواده خوب در سطح ایران و جهان کجاست؟

شماره های تماس 01

تاثیر خشم کودک بر محیط خانواده

به طور کلی دلایل بسیاری وجود دارد گه می تواند یک کودک را به صورت فردی درون گرا درآورده که پس از گذشت مدتی این درون گرایی با خشم و عصبانیت تخلیه شده و خود را نشان می دهد این دلایل می تواند مرگ عزیزان و یا حتی عدم مورد توجه قرار گرفتن باشد. پرخاشگری کودکان اثران جبران ناپذیری بر روی کودک دارد زیرا وی احساس میکند که روحیه لطیف او مورد آزار قرار گرفته و نادیده گرفته شده بنابراین تنها راه انتخابی برای وی بروز عصبانیت برای جلب توجه میباشد. پس رفتار هر کودک به الگوی رفتاری وی در خانواده بستگی دارد بنابراین برای کنترل خشم کودکان درابتدا باید خودمان را درخانواده کنترل کرده وسپس با یک رفتار خوب کودکان را در معرض رفتارهای خشونت آمیز قرار ندهیم.

شما والدین عزیز می توانید برای بهره مندی از راهنمایی ها و مشاوره های مشاوران خانواده در زمینه مشاوره کودک و مشاوره کودک و نوجوان  با تماس با کانون مشاوران ایران و مرکز مشاوره مشکلات خود را حل نموده و به سلامت زندگی خود کمک نمایید.

مگه کودکان هم عصبانیت دارن؟

بله دوست عزیز کودکان هم عصبانیت دارن و اگه دلیلش روشن نشه میتونه رفتارشونو در آینده تحت تاثیر قرار بده .. خیلی از اینکودکان دارای بیش فعالی هستن و این عصبانیت و پرخاش میتونه دلیلی بر این باشه که با مراجعه به مشاوره میتونن در مدت زمانی اونو تعدیل و کنترل بکنن

مشاوره آنلاین با شماره تلفن های :
۸۸۴۲۲۴۹۵
۸۸۴۷۲۸۶۴
سایت تخصصی مشاوره
http://www.moshaver.co

 رفتار والدین در پرخاشگری کودکان مؤثر است

کودک من خیلی پرخاشگر با همه دوستاش دعوا میکنه هر چیزیو پرت میده دیگه از دستش خسته شدم

دوست عزیز در این مورد بهتره به مشاور مراجعه کنید، تا کودک شمارو از نظر بیش فعالی در این سن بررسی بکنه … در این حالت میتونید با اجرای دستورالعملهایی این مورد رو کنترل کنید و فرزندی منطقی و ارام رو تجربه کنید

مشاوره آنلاین با شماره تلفن های :
۸۸۴۲۲۴۹۵
۸۸۴۷۲۸۶۴
سایت تخصصی مشاوره
http://www.moshaver.co

سلام.من کودک پسر۲/۵ ساله دارم و از حدود ۱۸ماهگی فعالیت و شیطنت خودشو اغاز کرد.

من با صبوری این شیطنت هارو تحمل میکردم اما حالا حدود چهار ماهه مهد گذاشتم .

پسر بنده بچه های کوچیک و بزرگ و میزنه قبل از مهد هم میزد اما به ندرت.

ولی حالا میزنه.به عنوان مثال اگر پدرش دعواش کنه میاد من و میزنه.

رفتاراش پر هیجانه.سریع عمل میکنه.پسر من عاطفی هست و بیشتر دوست داره همه بهش توجه کنن.اگر میشه یه مشاور خوب در این راستا به بنده معرفی کنین.با تشکر

پاسخ
خب میتونه از بیش فعالی ایشون باشه که مشاور میتونه با راهکارهایی این مشکل رو حل کنه

میتونید به این لینک مراجعه کنید و آدرس مراکز و شماره های تماس رو مشاهده کنید
هم متیونید مشاوره تلفنی و هم مشاوره حضوری داشته باشید

دخترم باهوش و خلاق و بسیار کتابخوان است ولی در کنار آن پرخاشگر هم است

با سلام . ما دختری ۹ ساله داریم که در کلاس سوم دبستان درس میخواند . او دختری باهوش و خلاق و بسیار کتابخوان است ولی در کنار آن پرخاشگر هم است.

یعنی اصلا هیچ پیش بینی نمیشود از رفتار او داشت. مثلا جلوی غریبه ها هم شاید سر من و باباش داد بزنه . اون حرفهای بسیار زشتی به من و پدرش میزند مثلا زر زر نکن. خفه شو و …

و نمیدونم اینارو از کتابها یاد میگیره یا چی . مثلا تنتن رو میخونه و از فحش های ناخدا استفاده میکنه و نصیحت هم فایده ای نداره . حتی همسرم الان دو روزه باهاش حرف نمیزنه ولی اون عین خیالش نیست.

لطفا کمکم کنید . راستی ما هر دو تحصیلکرده ایم و صاحب شغل های حساس در جامعه ولی با یک فرزند ارامشمون بهم خورده.

پاسخ

حال کودک ۹ ساله شما بهتر می‌تواند ناراحتی‌اش را کنترل کند. احساسات کودکان در این سن رشد می‌کند و به بلوغ می‌رسد، برای مثال از کمک به دیگران خشنود می‌شود. آنها از مستقل بودن در این سن لذت می‌برند اما هنوز به والدین خود احتیاج دارند.

کودکان ۹ ساله احساسات متفاوتی را تجربه می‌کنند. ممکن است یک لحظه خوشحال و لحظه‌ای دیگر ناراحت باشند. آنها به آسانی آزرده می‌شوند و حتی ممکن است گاهی با دوستان خود درگیر شوند.

استقلال

بسیاری از کودکان ۹ ساله مستقل هستند و می‌توانند از پس بیشتر کارهایشان برآیند. آنها از رفتن به سینما، خوابیدن در خانه دوستان‌ و تقسیم نظرات و افکارشان لذت می‌برند.

اعتماد به نفس

کودکان ۹ ساله به شدت دوست دارند توسط دیگران پذیرفته شوند و به همین دلیل به آسانی از انتقاد ناراحت و شرمگین می‌شوند. آنها می‌توانند دچار عدم اعتماد به نفس شوند.

در این سن دوستان و نظرات‌شان برای آنها اهمیت دارد. والدین می‌توانند با آنها درباره اهمیت مستقل بودن و چیزی که درست است، حتی اگر مخالف نظر دیگران باشد، صحبت کنند. آنها را تشویق کنید تا بهترین انتخاب را بکنند و با خود و دوستانشان مهربان باشند.

استرس

درست شبیه بزرگسالان، کودکان نیز می‌توانند برای کارهای روزانه خود استرس داشته باشند. در سن ۹ سالگی تکالیف کودکان بیشتر می‌شود.

ممکن است آنها در فعالیت‌های فوق برنامه مثل ورزش، موسیقی که احتیاج به تمرین دارد، شرکت کنند. برای بیشتر کودکان ۹ ساله انجام این کارها می‌تواند باعث استرس و ناراحتی شود.

کودکان ۹ ساله از خطرات و حوادث دنیای واقعی آگاه‌تر می‌شوند.

ترس درباره حوادثی چون جرم و طوفان یا ناراحتی درباره مرگ والدین در آینده جای ترس از ارواح را در آنها می‌گیرد.

والدین می‌توانند با آنها درباره این مسائل صحبت کنند و به آنها این اطمینان را بدهند که از آنها حمایت خواهند کرد. همچنین باید از مقدار خواب کودکان و برنامه‌های تلویزیونی که مشاهده می‌کنند، آگاهی یابند، زیرا کم‌‌خوابی می‌تواند روی حالات آنها تاثیر بگذارد و فیلم‌های خشن، ترسناک یا ناراحت‌ کننده موجب ناراحتی آن‌ها شوند.

رشد

کودکان ۹ ساله در آستانه نوجوانی هستند. در سال‌های آینده آنها تغییرات بارزی را در بدن خود مشاهده می‌کنند. والدین می‌توانند درباره این تغییرات و انتظاری که کودکان باید داشته‌ باشند، صحبت کنند تا این دوره را ساده‌تر پشت سر بگذارند.

ممکن است آنها در این سن بلندتر یا کوتاه‌تر از دیگران باشند.

شما همچنین باید تفاوت‌های دیگری را در بدن او انتظار داشته باشید. چیزی که در این دوران اهمیت دارد این است که آنها هنوز تحت تاثیر والدین خود هستند و به تبع فرم بدن و فعالیت‌های فیزیکی آنها نیز متاثر از آنها است. زمانی که والدین ورزش می‌کنند، غذای سالم می‌خورند و به وزن و فرم بدنشان اهمیت می‌دهند، الگوی خوبی برای کودکان خواهند بود و آنها نیز همان گونه رفتار می‌کنند.

معمولا سن بلوغ برای پسران بین ۹ تا ۱۴ و برای دختران ۸ تا ۱۲ سالگی است.

مهارت‌های حرکتی

مهارت‌های حرکتی کودکان ۹ ساله قوی‌‌تر از کودکان کوچک‌تر است.

این توانایی باعث می‌شود آنها مهارت‌های فیزیکی خود مانند سرعت و قدرت و دیگر فعالیت‌های بدنی مثل رقص را در خود تقویت کنند.

شما می‌توانید فعالیت‌های بدنی متفاوتی را از او انتظار داشته باشید. کودکان ۹ ساله هماهنگی، تعادل و تحمل بیشتری دارند.

بعضی‌ها می‌توانند در ورزش‌هایی چون اسکیت و شنا یا در ورزش‌های گروهی و رقابتی مثل فوتبال یا بسکتبال شرکت کنند.

رشد شناختی

کودکان ۹ ساله درباره جهان اطرافشان کنجکاوند. آنها پر از سوال‌هایی درباره چرا و چگونگی اشیا هستند. آنها ممکن است درباره هر چیزی از چرایی جنگ گرفته تا چگونگی بهبود طبیعت و رنگ آبی آسمان بپرسند.

آنها می‌توانند منتقادانه فکر کنند یا حتی نظرشان را راجع به چیزها بگویند.

حال بهترین زمان برای معرفی ابزار تحقیق مثل وب سایت‌های بچه‌ها و مجلات جدید است. کتابخانه نیز مکانی مناسب برای کسب اطلاعات درباره چیزهای مورد علاقه او است.

کودکان در این سن تمرکز بالاتری دارند. آنها قادرند روی چیزی به مدت ۱ ساعت یا حتی بیشتر تمرکز کنند و از تحقیق کردن درباره چیزی که به آن علاقه دارند لذت ‌ببرند، می‌خواهد خواندن کتاب باشد یا بازی بسکتبال.

آنها به خوبی در گروه‌ها عمل می‌کنند و دوست دارند در یک رشته خاص تا کسب مهارت کافی فعالیت کنند. والدین می‌توانند از آنها حمایت و آنها را برای ادامه دادن راهشان تشویق کنند.

خواندن و نوشتن

کودکان ۹ ساله مهارت کافی برای خواندن و نوشتن دارند و قادرند تا احساسات و نظرات خود را با لغات پیچیده بیان کنند. شما می‌توانید از آنها انتظار داشته باشید تا انواع مختلف متون واقعی و تخیلی مانند بیوگرافی‌ها، اشعار، داستان‌های تاریخی و.. را بخوانند و انواع مختلف متون مانند گزارشات، مقالات، داستان‌ها تخیلی را بنویسند. همچنین می‌توانند با استفاده از مواد لازم تحقیق کنند و اطلاعات کافی را به دست آورند و پس از نتیجه‌گیری گزارشی تهیه کنند.
در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
دفتر قیطریه:
۰۲۱-۲۲۶۸۹۵۵۸ خط ویژه
دفتر سعادت آباد:
۰۲۱-۲۲۳۵۴۲۸۲ خط ویژه
دفتر شریعتی:
۰۲۱-۸۸۴۲۲۴۹۵ خط ویژه

یک پسر ۷ ساله دارم که امسال کلاس اول می باشد که خیلی در انجام تکالیف کند می باشد

سلام خسته نباشید . من یک پسر ۷ ساله دارم که امسال کلاس اول می باشد که خیلی در انجام تکالیف کند می باشد . همیشه وسایلشو هر جا باشه جا میزاره و یادش میره .

هر بار میره مدرسه یا کلاه جا میراره . یا کاپشن جا میزاره. یا کتاب و یا دیگر وسایلشو. نوشتن یک خط تکلیف نزدیک ۱ ساعت طول میکشه . می خواستم راهنماییم کنید.

پاسخ

در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
دفتر قیطریه:
۰۲۱-۲۲۶۸۹۵۵۸ خط ویژه
دفتر سعادت آباد:
۰۲۱-۲۲۳۵۴۲۸۲ خط ویژه
دفتر شریعتی:
۰۲۱-۸۸۴۲۲۴۹۵ خط ویژه
هر چند اولا عضلات کوچک هنوز رشد نکرده بد خطی و کند نویسی یه امر طبیعیه
برا تقویت عضلات کوچک باید از خمیر استفاده کرد تا باهاش ورزیده بشه
وجداکردن وسایل ریز از هم مثل عدس یا حبوبات

پدر ایشون اعتیاد دارن

بنده ۲۵ ساله و مدت ۳ ماه است با اقایی ۲۸ ساله اشنا شدم در محیط دانشگاه و با هدف ازدواج.این آقا از نظر اخلاقی و رفتاری و اعتقادی و فرهنگی کاملا با بنده تناسب دارن و تفاهم بسیاری تو خیلی از موارد داریم اما از ابتدا ایشون مسئله ای را بیان کردن که پدر ایشون اعتیاد دارن..
در حال حاضر بنده مردد به ادامه ارتباط هستم و نمیدانم اگر با خانواده بنده روبرو شوند عکس العمل خانواده ام چه باشد..
ممکن است راهتمایی بفرمایید با وجود تناسبات ایا درست است به خاطر اعتباد پدرشان روی ودشان قضاوتی کنم؟(با ذکر این مسئله که ایشون گفتن تمام تلاششون رو برای اثبات خودشون به خانوادم انجام میدن)..ایا ازدواج با چنین افرادی مشکل ساز است؟
پاسخ

در اصل نباید رفتار دیگران رو به ایشون نسبت داد ولی ازدواج در ایران علاوه بر پیوند بین دختر و پسر پیوند بین خانواده ها هم هست …
پس اگر منطقی با این موضوع برخورد بشه و دختر فردی شایسته باشه میتونید زندگی خوبی رو هم تجربه کنید

در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
۰۲۱-۲۲۳۵۴۲۸۲

پسرم خیلی استرسی وکم رو بخاطر همین هم خوب تمرکز در موقع امتحان یا دیکته نداره

سلام من پسر نه ساله دارم که کلاس چهارم دبستان است خیلی استرسی وکم رو بخاطر همین هم خوب تمرکز در موقع امتحان یا دیکته نداره البته خیلی پسرساکت آرومی در مدرسه اما تو خونه فوق العاده عصبی در دیکته هاش کلمه جا میندازه واقعا براش ناراحتم چکار کنم

پاسخ

استرس در کودکان کم‌سن و سال می‌تواند به صورت‌ مکیدن شست، ناخن جویدن، انگشت در بینی کردن، شب ادراری و… باشد اما در کودکان بزرگ‌تر می‌تواند به شکل‌ پرخاشگری، بدزبانی، اذیت کردن دیگران، کابوس دیدن، دروغ گفتن، بی‌نظمی، نداشتن اعتماد به دیگران و… باشد.

راهکارهای ساده اما مهم

۱ ـ شناخت و بررسی استرس در کودکان

کودکان بویژه خردسالان شاید بدانند که احساس ناراحتی یا خشم و عصبانیت دارند، اما ممکن است ندانند که احساس استرس یا اضطراب دارند.

با کودکتان صحبت کنید و از او درباره آنچه احساس بد نامیده می‌شود، مثل دل درد یا معده درد سوال کنید و سپس به او کمک کنید تا زمان شروع این احساس را تشخیص دهد و به شما بگوید.

آیا این احساس وقتی بوده که معلمش از او درس پرسیده و او بلد نبوده و بچه‌ها به او خندیده‌اند؟

آیا زمانی بوده که مادرش مریض شده است؟ آیا هنگامی بوده که دوستش با او قهر کرده است؟ ‌ پس از تشخیص این احساسات بد باید به فرزندتان کمک کرده و او را نیز راهنمایی کنید تا استرس و نگرانی‌اش را مهار کند.

ممکن است این کار در ابتدا برای او سخت باشد، اما به مرور زمان آسان‌تر خواهد شد. فقط سعی کنید با شناختن استرس کودکتان به او کمک کنید و از او حمایت و محافظت نمایید. وقتی او بتواند به شما تکیه کند و بداند که مورد حمایت شما قرار خواهد گرفت، قطعا احساس شادی خواهد کرد.

۲ ـ خاموش کردن تلویزیون

برنامه‌های تلویزیون چه خوب و چه بد در روح و روان کودک تاثیر می‌گذارد.

والدین نباید فرزندشان را آزاد بگذارند تا همه برنامه‌های تلویزیون را ببیند، اگرچه بعضی از برنامه‌هایی که از تلویزیون پخش می‌شود مفید و آموزنده بوده، اما بعضی از برنامه‌ها استرس‌زا هستند.

مثل فیلم‌های خشونت‌آمیز. پس دیدن برنامه‌هایی که باعث به‌وجود آمدن رفتارهای خشونت‌آمیز یا بدخلقی و گستاخی در وجود کودکتان و همچنین باعث ایجاد حملات عصبی در احساساتش می‌شود، درست نیست.

در هنگام پخش این قبیل برنامه‌ها لطفا تلویزیون را خاموش کنید و با فرزند عزیزتان بنشینید و درباره کارهایی که در طی روز انجام داده، صحبت کنید؛ البته باید با دقت به حرف‌هایش گوش بدهید، حتی می‌توانید با هم بازی کنید یا به یک مکان تفریحی بروید و حسابی خوش بگذرانید.

۳ ـ به فرزندتان حق انتخاب بدهید

یکی از مهم‌ترین دلایل استرس و نگرانی برای هر فردی چه بزرگسال و چه خردسال این است که آنها روی زندگی خودشان تسلط نداشته باشند.

شما به عنوان یک پدر و مادر آگاه باید بدانید که با گفتن یک جمله ساده درباره آنچه برای کودکتان اتفاق می‌افتد، به او کمک می‌کنید تا بیشتر از همیشه احساس قدرت کند.

برای مثال، گاهی اوقات با کودک چهار، پنچ ساله خود در مورد رفتن به مدرسه و درس خواندن صحبت کنید. با این کار ساده، اما مهم شما می‌توانید به او ذهنیتی روشن از محیط مدرسه و درس خواندن بدهید.

به این ترتیب آیا فرزندتان هنگامی که به مدرسه رفت، می‌خواهد بیشتر از معلمش در یادگیری درس کمک بگیرد یا پدر و مادرش یا از یک دوست و همکلاسی؟!

آیا او صبح‌ها درسش را بهتر یاد می‌گیرد یا زمانی که از مدرسه برگشت؟!

شما با دادن حق انتخاب به کودکتان به او کمک می‌کنید تا احساس کند می‌تواند در یک موقعیت پرتنش و استرس‌زا، تسلط و نیز کنترل داشته باشد.

۴ ـ شنونده خوبی باشید

لطفا با دقت به حرف‌های فرزندتان گوش دهید، البته این نکته مهم است که باید فقط شنونده خوبی باشید، بدون اظهارنظر یا پند و نصیحت. شما با گوش دادن به حرف‌های فرزندتان این اجازه را به او می‌دهید تا کمی از استرس و نگرانی‌اش را با شما شریک شود.

این رفتار به کودکتان کمک می‌کند‌ کم‌کم استرس و نگرانی خود را کنترل کند و از بین ببرد. همچنین با گوش کردن به صحبت‌های او می‌توانید، منابع ایجاد استرس در فرزندتان را نیز کشف کرده و سپس به او کمک کنید.

۵ ـ همیشه در کنارش باشید

هنوز کفش‌هایش را از پا درنیاورده است، چقدر او را سوال پیچ می‌کنید و از او سوالات غیرضروری می‌پرسید، باید بدانید این کار شما فقط باعث می‌شود کودکتان احساس ناامنی کند و دچار استرس شود.

وقتی کودکتان از مدرسه یا کلاس آموزشی و… به خانه برمی‌گردد، بهتر است به استقبالش بروید، او را در آغوش پرمهر و محبت‌تان بگیرید و ببوسید و کمتر از او سوال بپرسید.

این کار بهترین روش برای از بین بردن استرس در کودکتان است. حتما برای فرزندتان وقت کافی در نظر بگیرید، حتی هنگامی که بزرگ‌تر شد، باز هم کیفیت زمان اهمیت دارد.

برای بعضی از والدین سخت است که بعد از یک روز پرمشغله کاری به خانه برگشته و با کودک خود بازی کنند یا با او به صحبت بنشینند، اما صحبت کردن در مورد کارهای روزانه کودک نشان می‌دهد که او برای شما اهمیت دارد. پس با فرزندتان باشید و وقت‌تان را با او بگذرانید.

۶ ـ ورزش کردن

همه بچه‌ها عاشق ورزش‌هایی مثل راه رفتن، دویدن و شنا کردن هستند، لطفا کارهایتان را کم کنید و زمانی را هر چند کوتاه به آنها اختصاص بدهید.

برای مثال با فرزندتان به پارک رفته و روی چمن‌ها راه بروید، بدوید و بلند بلند بخندید. گاهی اوقات با آنها به استخر بروید و شنا کنید. در حقیقت این ورزش‌ها به فرزندتان آرامش می‌دهد و استرس‌شان را کم می‌کند.

۷ ـ خندیدن

حتما وقت کافی برای خندیدن و داشتن سرگرمی با فرزندتان اختصاص بدهید و خاطرات و لحظات خوبی را به‌وجود آورید. زیرا همین خندیدن باعث آرامش او می‌شود.

بنابراین سعی کنید لحظاتی را بسازید که عاری از هرگونه افکار منفی باشد. شما با انجام این کارهای به ظاهر ساده کمک خواهید کرد تا هم میزان استرس خودتان کم شود هم کودک دلبندتان.

۸ ـ احساس آرامش در محیط خانه

اگر می‌خواهید فرزندتان دچار استرس نشود، باید تمام سعی و تلاش خودتان را بکنید تا خانه‌ای امن و آرام و نیز پرمهر داشته باشید. البته منظور از احساس آرامش در محیط خانه این است که کودک بفهمد که پدر و مادرش حامی او هستند و هیچ‌گاه نمی‌گذارند آسیبی به او برسد و اگر کودک در محیط خانه احساس آرامش نکند و همچنین متوجه شود که دارد محبت والدینش را از دست می‌دهد، کم‌کم اعتماد به نفسش پایین می‌‌آید و دچار استرس و نگرانی می‌شود.

۹ ـ روابط میان افراد خانواده

روابط دوستانه و صمیمی بین افراد خانواده بسیار مهم است.

وقتی ارتباط میان پدر و مادر دوستانه نباشد یا مدام با یکدیگر جر و بحث کنند، این ناآرامی و روابط غیردوستانه در خانواده باعث می‌شود‌ کودک به لحاظ روحی آسیب‌دیده و دچار استرس و نگرانی شود.

و در پایان، این وظیفه شما والدین است که، خوب ببینید، به دقت گوش دهید و سپس فرزندتان را راهنمایی کنید تا بتواند روی احساساتش کار و آنها را کنترل کند و همیشه سعی کنید تجربیات خود را به فرزندتان نیز با صبر و آرامش بیاموزید.

منبع: کودک و نوجوان


صفحه اصلی سایت مرکز مشاوره

administrator

مقالات مرتبط

20 نظرات

  • ناشناس , ژانویه 15, 2014 @ 3:25 ب.ظ

    مگه کودکان هم عصبانیت دارن؟

    • Anonymous , آگوست 11, 2014 @ 11:49 ب.ظ

      بله دوست عزیز کودکان هم عصبانیت دارن و اگه دلیلش روشن نشه میتونه رفتارشونو در آینده تحت تاثیر قرار بده .. خیلی از این کودکان دارای بیش فعالی هستن و این عصبانیت و پرخاش میتونه دلیلی بر این باشه که با مراجعه به مشاوره میتونن در مدت زمانی اونو تعدیل و کنترل بکنن

      مشاوره آنلاین با شماره تلفن های :
      ۸۸۴۲۲۴۹۵
      ۸۸۴۷۲۸۶۴
      سایت تخصصی مشاوره
      http://www.moshaver.co

  • ناشناس , ژانویه 15, 2014 @ 10:00 ب.ظ

    به نظر من که رفتار والدین در پرخاشگری کودکان مؤثره

    • ناشناس , ژانویه 16, 2014 @ 11:42 ق.ظ

      ۱۰۰ درصد

  • ناشناس , ژانویه 18, 2014 @ 7:51 ب.ظ

    کودک من خیلی پرخاشگر با همه دوستاش دعوا میکنه هر چیزیو پرت میده دیگه از دستش خسته شدم

    • ناشناس , ژانویه 20, 2014 @ 12:32 ب.ظ

      mage chand saleshe?

    • Anonymous , آگوست 11, 2014 @ 11:51 ب.ظ

      دوست عزیز در این مورد بهتره به مشاور مراجعه کنید، تا کودک شمارو از نظر بیش فعالی در این سن بررسی بکنه … در این حالت میتونید با اجرای دستورالعملهایی این مورد رو کنترل کنید و فرزندی منطقی و ارام رو تجربه کنید

      مشاوره آنلاین با شماره تلفن های :
      ۸۸۴۲۲۴۹۵
      ۸۸۴۷۲۸۶۴
      سایت تخصصی مشاوره
      http://www.moshaver.co

  • ناشناس , ژانویه 19, 2014 @ 10:24 ب.ظ

    وقتی پدر یا مادر عصبانیت و خشونت داشته باشن رو فرزندانم تأثیر داره

    • ناشناس , ژانویه 20, 2014 @ 9:07 ب.ظ

      ghatan hamintore

  • سمیه , ژانویه 3, 2015 @ 7:36 ب.ظ

    سلام.من کودک پسر۲/۵ ساله دارم و از حدود ۱۸ماهگی فعالیت و شیطنت خودشو اغاز کرد .من با صبوری این شیطنتهارو تحمل میکردم اما حالا حدود چهار ماهه مهد گذاشتم .پسر بنده بچه های کوچیک و بزرگ و میزنه قبل از مهد هم میزد اما به ندرت.ولی حالا میزنه.به عنوان مثال اگر پدرش دعواش کنه میاد من و میزنه.رفتاراش پر هیجانه.سریع عمل میکنه.پسر من عاطفی هست و بیشتر دوست داره همه بهش توجه کنن.اگر میشه یه مشاور خوب در این راستا به بنده معرفی کنین.با تشکر

  • shahrzad , دسامبر 1, 2015 @ 9:58 ق.ظ

    با سلام . ما دختری ۹ ساله داریم که در کلاس سوم دبستان درس میخواند . او دختری باهوش و خلاق و بسیار کتابخوان است ولی در کنار آن پرخاشگر هم است. یعنی اصلا هیچ پیش بینی نمیشود از رفتار او داشت. مثلا جلوی غریبه ها هم شاید سر من و باباش داد بزنه . اون حرفهای بسیار زشتی به من و پدرش میزند مثلا زر زر نکن. خفه شو و … و نمیدونم اینارو از کتابها یاد میگیره یا چی . مثلا تنتن رو میخونه و از فحش های ناخدا استفاده میکنه و نصیحت هم فایده ای نداره . حتی همسرم الان دو روزه باهاش حرف نمیزنه ولی اون عین خیالش نیست. لطفا کمکم کنید . راستی ما هر دو تحصیلکرده ایم و صاحب شغل های حساس در جامعه ولی با یک فرزند ارامشمون بهم خورده.

    • ◄Responder► , دسامبر 2, 2015 @ 3:46 ب.ظ

      حال کودک ۹ ساله شما بهتر می‌تواند ناراحتی‌اش را کنترل کند. احساسات کودکان در این سن رشد می‌کند و به بلوغ می‌رسد، برای مثال از کمک به دیگران خشنود می‌شود. آنها از مستقل بودن در این سن لذت می‌برند اما هنوز به والدین خود احتیاج دارند.

      کودکان ۹ ساله احساسات متفاوتی را تجربه می‌کنند. ممکن است یک لحظه خوشحال و لحظه‌ای دیگر ناراحت باشند. آنها به آسانی آزرده می‌شوند و حتی ممکن است گاهی با دوستان خود درگیر شوند.

      استقلال

      بسیاری از کودکان ۹ ساله مستقل هستند و می‌توانند از پس بیشتر کارهایشان برآیند. آنها از رفتن به سینما، خوابیدن در خانه دوستان‌ و تقسیم نظرات و افکارشان لذت می‌برند.

      اعتماد به نفس

      کودکان ۹ ساله به شدت دوست دارند توسط دیگران پذیرفته شوند و به همین دلیل به آسانی از انتقاد ناراحت و شرمگین می‌شوند. آنها می‌توانند دچار عدم اعتماد به نفس شوند. در این سن دوستان و نظرات‌شان برای آنها اهمیت دارد. والدین می‌توانند با آنها درباره اهمیت مستقل بودن و چیزی که درست است، حتی اگر مخالف نظر دیگران باشد، صحبت کنند. آنها را تشویق کنید تا بهترین انتخاب را بکنند و با خود و دوستانشان مهربان باشند.

      استرس

      درست شبیه بزرگسالان، کودکان نیز می‌توانند برای کارهای روزانه خود استرس داشته باشند. در سن ۹ سالگی تکالیف کودکان بیشتر می‌شود. ممکن است آنها در فعالیت‌های فوق برنامه مثل ورزش، موسیقی که احتیاج به تمرین دارد، شرکت کنند. برای بیشتر کودکان ۹ ساله انجام این کارها می‌تواند باعث استرس و ناراحتی شود.

      کودکان ۹ ساله از خطرات و حوادث دنیای واقعی آگاه‌تر می‌شوند. ترس درباره حوادثی چون جرم و طوفان یا ناراحتی درباره مرگ والدین در آینده جای ترس از ارواح را در آنها می‌گیرد. والدین می‌توانند با آنها درباره این مسائل صحبت کنند و به آنها این اطمینان را بدهند که از آنها حمایت خواهند کرد. همچنین باید از مقدار خواب کودکان و برنامه‌های تلویزیونی که مشاهده می‌کنند، آگاهی یابند، زیرا کم‌‌خوابی می‌تواند روی حالات آنها تاثیر بگذارد و فیلم‌های خشن، ترسناک یا ناراحت‌ کننده موجب ناراحتی آن‌ها شوند.

      رشد

      کودکان ۹ ساله در آستانه نوجوانی هستند. در سال‌های آینده آنها تغییرات بارزی را در بدن خود مشاهده می‌کنند. والدین می‌توانند درباره این تغییرات و انتظاری که کودکان باید داشته‌ باشند، صحبت کنند تا این دوره را ساده‌تر پشت سر بگذارند.

      ممکن است آنها در این سن بلندتر یا کوتاه‌تر از دیگران باشند. شما همچنین باید تفاوت‌های دیگری را در بدن او انتظار داشته باشید. چیزی که در این دوران اهمیت دارد این است که آنها هنوز تحت تاثیر والدین خود هستند و به تبع فرم بدن و فعالیت‌های فیزیکی آنها نیز متاثر از آنها است. زمانی که والدین ورزش می‌کنند، غذای سالم می‌خورند و به وزن و فرم بدنشان اهمیت می‌دهند، الگوی خوبی برای کودکان خواهند بود و آنها نیز همان گونه رفتار می‌کنند. معمولا سن بلوغ برای پسران بین ۹ تا ۱۴ و برای دختران ۸ تا ۱۲ سالگی است.

      مهارت‌های حرکتی

      مهارت‌های حرکتی کودکان ۹ ساله قوی‌‌تر از کودکان کوچک‌تر است. این توانایی باعث می‌شود آنها مهارت‌های فیزیکی خود مانند سرعت و قدرت و دیگر فعالیت‌های بدنی مثل رقص را در خود تقویت کنند.

      شما می‌توانید فعالیت‌های بدنی متفاوتی را از او انتظار داشته باشید. کودکان ۹ ساله هماهنگی، تعادل و تحمل بیشتری دارند. بعضی‌ها می‌توانند در ورزش‌هایی چون اسکیت و شنا یا در ورزش‌های گروهی و رقابتی مثل فوتبال یا بسکتبال شرکت کنند.

      رشد شناختی

      کودکان ۹ ساله درباره جهان اطرافشان کنجکاوند. آنها پر از سوال‌هایی درباره چرا و چگونگی اشیا هستند. آنها ممکن است درباره هر چیزی از چرایی جنگ گرفته تا چگونگی بهبود طبیعت و رنگ آبی آسمان بپرسند. آنها می‌توانند منتقادانه فکر کنند یا حتی نظرشان را راجع به چیزها بگویند.

      حال بهترین زمان برای معرفی ابزار تحقیق مثل وب سایت‌های بچه‌ها و مجلات جدید است. کتابخانه نیز مکانی مناسب برای کسب اطلاعات درباره چیزهای مورد علاقه او است. کودکان در این سن تمرکز بالاتری دارند. آنها قادرند روی چیزی به مدت ۱ ساعت یا حتی بیشتر تمرکز کنند و از تحقیق کردن درباره چیزی که به آن علاقه دارند لذت ‌ببرند، می‌خواهد خواندن کتاب باشد یا بازی بسکتبال.

      آنها به خوبی در گروه‌ها عمل می‌کنند و دوست دارند در یک رشته خاص تا کسب مهارت کافی فعالیت کنند. والدین می‌توانند از آنها حمایت و آنها را برای ادامه دادن راهشان تشویق کنند.

      خواندن و نوشتن

      کودکان ۹ ساله مهارت کافی برای خواندن و نوشتن دارند و قادرند تا احساسات و نظرات خود را با لغات پیچیده بیان کنند. شما می‌توانید از آنها انتظار داشته باشید تا انواع مختلف متون واقعی و تخیلی مانند بیوگرافی‌ها، اشعار، داستان‌های تاریخی و.. را بخوانند و انواع مختلف متون مانند گزارشات، مقالات، داستان‌ها تخیلی را بنویسند. همچنین می‌توانند با استفاده از مواد لازم تحقیق کنند و اطلاعات کافی را به دست آورند و پس از نتیجه‌گیری گزارشی تهیه کنند.
      در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
      دفتر قیطریه:
      ۰۲۱-۲۲۶۸۹۵۵۸ خط ویژه
      دفتر سعادت آباد:
      ۰۲۱-۲۲۳۵۴۲۸۲ خط ویژه
      دفتر شریعتی:
      ۰۲۱-۸۸۴۲۲۴۹۵ خط ویژه

  • غلامی , ژانویه 6, 2016 @ 2:19 ب.ظ

    سلام خسته نباشید . من یک پسر ۷ ساله دارم که امسال کلاس اول می باشد که خیلی در انجام تکالیف کند می باشد . همیشه وسایلشو هر جا باشه جا میزاره و یادش میره . هر بار میره مدرسه یا کلاه جا میراره . یا کاپشن جا میزاره. یا کتاب و یا دیگر وسایلشو. نوشتن یک خط تکلیف نزدیک ۱ ساعت طول میکشه . می خواستم راهنماییم کنید.

    • ◄Responder► , ژانویه 6, 2016 @ 10:00 ب.ظ

      در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
      دفتر قیطریه:
      ۰۲۱-۲۲۶۸۹۵۵۸ خط ویژه
      دفتر سعادت آباد:
      ۰۲۱-۲۲۳۵۴۲۸۲ خط ویژه
      دفتر شریعتی:
      ۰۲۱-۸۸۴۲۲۴۹۵ خط ویژه
      هر چند اولا عظلات کوچک هنوز رشد نکرده بد خطی و کند نویسی یه امر طبیعیه
      برا تقویت عضلات کوچک باید از خمیر استفاده کرد تا باهاش ورزیده بشه
      وجداکردن وسایل ریز از هم مثل عدس یا حبوبات

  • h.a , جولای 20, 2016 @ 11:35 ب.ظ

    با سلام و احترام
    بنده ۲۵ ساله و مدت ۳ ماه است با اقایی ۲۸ ساله اشنا شدم در محیط دانشگاه و با هدف ازدواج.این آقا از نظر اخلاقی و رفتاری و اعتقادی و فرهنگی کاملا با بنده تناسب دارن و تفاهم بسیاری تو خیلی از موارد داریم اما
    از ابتدا ایشون مسئله ای را بیان کردن که پدر ایشون اعتیاد دارن..در حال حاضر بنده مردد به ادامه ارتباط هستم و نمیدانم اگر با خانواده بنده روبرو شوند عکس العمل خانواده ام چه باشد..ممکن است راهتمایی بفرمایید با وجود تناسبات ایا درست است به خاطر اعتباد پدرشان روی ودشان قضاوتی کنم؟(با ذکر این مسئله که ایشون گفتن تمام تلاششون رو برای اثبات خودشون به خانوادم انجام میدن)..ایا ازدواج با چنین افرادی مشکل ساز است؟

    • راهنما , جولای 23, 2016 @ 9:18 ق.ظ

      در اصل نباید رفتار دیگران رو به ایشون نسبت داد ولی ازدواج در ایران علاوه بر پیوند بین دختر و پسر پیوند بین خانواده ها هم هست …
      پس اگر منطقی با این موضوع برخورد بشه و دختر فردی شایسته باشه میتونید زندگی خوبی رو هم تجربه کنید

      در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
      ۰۲۱-۲۲۳۵۴۲۸۲

  • زهرا , سپتامبر 25, 2016 @ 8:18 ب.ظ

    سلام من پسر نه ساله دارم ک کلاس چهارم دبستان است خیلی استرسی وکم رو بخاطر همین هم خوب تمرکز در موقع امتحان یا دیکته نداره البته خیلی پسرساکت آرومی در مدرسه اما تو خونه فوق العاده عصبی در دیکته هاش کلمه جا میندازه واقعا براش ناراحتم چکار کنم

    • راهنما , سپتامبر 27, 2016 @ 12:09 ق.ظ

      استرس در کودکان کم‌سن و سال می‌تواند به صورت‌ مکیدن شست، ناخن جویدن، انگشت در بینی کردن، شب ادراری و… باشد اما در کودکان بزرگ‌تر می‌تواند به شکل‌ پرخاشگری، بدزبانی، اذیت کردن دیگران، کابوس دیدن، دروغ گفتن، بی‌نظمی، نداشتن اعتماد به دیگران و… باشد.

      راهکارهای ساده اما مهم

      ۱ ـ شناخت و بررسی استرس در کودکان

      کودکان بویژه خردسالان شاید بدانند که احساس ناراحتی یا خشم و عصبانیت دارند، اما ممکن است ندانند که احساس استرس یا اضطراب دارند. با کودکتان صحبت کنید و از او درباره آنچه احساس بد نامیده می‌شود، مثل دل درد یا معده درد سوال کنید و سپس به او کمک کنید تا زمان شروع این احساس را تشخیص دهد و به شما بگوید. آیا این احساس وقتی بوده که معلمش از او درس پرسیده و او بلد نبوده و بچه‌ها به او خندیده‌اند؟ آیا زمانی بوده که مادرش مریض شده است؟ آیا هنگامی بوده که دوستش با او قهر کرده است؟ ‌ پس از تشخیص این احساسات بد باید به فرزندتان کمک کرده و او را نیز راهنمایی کنید تا استرس و نگرانی‌اش را مهار کند.

      ممکن است این کار در ابتدا برای او سخت باشد، اما به مرور زمان آسان‌تر خواهد شد. فقط سعی کنید با شناختن استرس کودکتان به او کمک کنید و از او حمایت و محافظت نمایید. وقتی او بتواند به شما تکیه کند و بداند که مورد حمایت شما قرار خواهد گرفت، قطعا احساس شادی خواهد کرد.

      ۲ ـ خاموش کردن تلویزیون

      برنامه‌های تلویزیون چه خوب و چه بد در روح و روان کودک تاثیر می‌گذارد. والدین نباید فرزندشان را آزاد بگذارند تا همه برنامه‌های تلویزیون را ببیند، اگرچه بعضی از برنامه‌هایی که از تلویزیون پخش می‌شود مفید و آموزنده بوده، اما بعضی از برنامه‌ها استرس‌زا هستند. مثل فیلم‌های خشونت‌آمیز. پس دیدن برنامه‌هایی که باعث به‌وجود آمدن رفتارهای خشونت‌آمیز یا بدخلقی و گستاخی در وجود کودکتان و همچنین باعث ایجاد حملات عصبی در احساساتش می‌شود، درست نیست. در هنگام پخش این قبیل برنامه‌ها لطفا تلویزیون را خاموش کنید و با فرزند عزیزتان بنشینید و درباره کارهایی که در طی روز انجام داده، صحبت کنید؛ البته باید با دقت به حرف‌هایش گوش بدهید، حتی می‌توانید با هم بازی کنید یا به یک مکان تفریحی بروید و حسابی خوش بگذرانید.

      ۳ ـ به فرزندتان حق انتخاب بدهید

      یکی از مهم‌ترین دلایل استرس و نگرانی برای هر فردی چه بزرگسال و چه خردسال این است که آنها روی زندگی خودشان تسلط نداشته باشند. شما به عنوان یک پدر و مادر آگاه باید بدانید که با گفتن یک جمله ساده درباره آنچه برای کودکتان اتفاق می‌افتد، به او کمک می‌کنید تا بیشتر از همیشه احساس قدرت کند. برای مثال، گاهی اوقات با کودک چهار، پنچ ساله خود در مورد رفتن به مدرسه و درس خواندن صحبت کنید. با این کار ساده، اما مهم شما می‌توانید به او ذهنیتی روشن از محیط مدرسه و درس خواندن بدهید. به این ترتیب آیا فرزندتان هنگامی که به مدرسه رفت، می‌خواهد بیشتر از معلمش در یادگیری درس کمک بگیرد یا پدر و مادرش یا از یک دوست و همکلاسی؟! آیا او صبح‌ها درسش را بهتر یاد می‌گیرد یا زمانی که از مدرسه برگشت؟! شما با دادن حق انتخاب به کودکتان به او کمک می‌کنید تا احساس کند می‌تواند در یک موقعیت پرتنش و استرس‌زا، تسلط و نیز کنترل داشته باشد.

      ۴ ـ شنونده خوبی باشید

      لطفا با دقت به حرف‌های فرزندتان گوش دهید، البته این نکته مهم است که باید فقط شنونده خوبی باشید، بدون اظهارنظر یا پند و نصیحت. شما با گوش دادن به حرف‌های فرزندتان این اجازه را به او می‌دهید تا کمی از استرس و نگرانی‌اش را با شما شریک شود. این رفتار به کودکتان کمک می‌کند‌ کم‌کم استرس و نگرانی خود را کنترل کند و از بین ببرد. همچنین با گوش کردن به صحبت‌های او می‌توانید، منابع ایجاد استرس در فرزندتان را نیز کشف کرده و سپس به او کمک کنید.

      ۵ ـ همیشه در کنارش باشید

      هنوز کفش‌هایش را از پا درنیاورده است، چقدر او را سوال پیچ می‌کنید و از او سوالات غیرضروری می‌پرسید، باید بدانید این کار شما فقط باعث می‌شود کودکتان احساس ناامنی کند و دچار استرس شود. وقتی کودکتان از مدرسه یا کلاس آموزشی و… به خانه برمی‌گردد، بهتر است به استقبالش بروید، او را در آغوش پرمهر و محبت‌تان بگیرید و ببوسید و کمتر از او سوال بپرسید. این کار بهترین روش برای از بین بردن استرس در کودکتان است. حتما برای فرزندتان وقت کافی در نظر بگیرید، حتی هنگامی که بزرگ‌تر شد، باز هم کیفیت زمان اهمیت دارد.

      برای بعضی از والدین سخت است که بعد از یک روز پرمشغله کاری به خانه برگشته و با کودک خود بازی کنند یا با او به صحبت بنشینند، اما صحبت کردن در مورد کارهای روزانه کودک نشان می‌دهد که او برای شما اهمیت دارد. پس با فرزندتان باشید و وقت‌تان را با او بگذرانید.

      ۶ ـ ورزش کردن

      همه بچه‌ها عاشق ورزش‌هایی مثل راه رفتن، دویدن و شنا کردن هستند، لطفا کارهایتان را کم کنید و زمانی را هر چند کوتاه به آنها اختصاص بدهید. برای مثال با فرزندتان به پارک رفته و روی چمن‌ها راه بروید، بدوید و بلند بلند بخندید. گاهی اوقات با آنها به استخر بروید و شنا کنید. در حقیقت این ورزش‌ها به فرزندتان آرامش می‌دهد و استرس‌شان را کم می‌کند.

      ۷ ـ خندیدن

      حتما وقت کافی برای خندیدن و داشتن سرگرمی با فرزندتان اختصاص بدهید و خاطرات و لحظات خوبی را به‌وجود آورید. زیرا همین خندیدن باعث آرامش او می‌شود. بنابراین سعی کنید لحظاتی را بسازید که عاری از هرگونه افکار منفی باشد. شما با انجام این کارهای به ظاهر ساده کمک خواهید کرد تا هم میزان استرس خودتان کم شود هم کودک دلبندتان.

      ۸ ـ احساس آرامش در محیط خانه

      اگر می‌خواهید فرزندتان دچار استرس نشود، باید تمام سعی و تلاش خودتان را بکنید تا خانه‌ای امن و آرام و نیز پرمهر داشته باشید. البته منظور از احساس آرامش در محیط خانه این است که کودک بفهمد که پدر و مادرش حامی او هستند و هیچ‌گاه نمی‌گذارند آسیبی به او برسد و اگر کودک در محیط خانه احساس آرامش نکند و همچنین متوجه شود که دارد محبت والدینش را از دست می‌دهد، کم‌کم اعتماد به نفسش پایین می‌‌آید و دچار استرس و نگرانی می‌شود.

      ۹ ـ روابط میان افراد خانواده

      روابط دوستانه و صمیمی بین افراد خانواده بسیار مهم است. وقتی ارتباط میان پدر و مادر دوستانه نباشد یا مدام با یکدیگر جر و بحث کنند، این ناآرامی و روابط غیردوستانه در خانواده باعث می‌شود‌ کودک به لحاظ روحی آسیب‌دیده و دچار استرس و نگرانی شود.

      و در پایان، این وظیفه شما والدین است که، خوب ببینید، به دقت گوش دهید و سپس فرزندتان را راهنمایی کنید تا بتواند روی احساساتش کار و آنها را کنترل کند و همیشه سعی کنید تجربیات خود را به فرزندتان نیز با صبر و آرامش بیاموزید.

    • راهنما , سپتامبر 27, 2016 @ 12:09 ق.ظ

      استرس در کودکان کم‌سن و سال می‌تواند به صورت‌ مکیدن شست، ناخن جویدن، انگشت در بینی کردن، شب ادراری و… باشد اما در کودکان بزرگ‌تر می‌تواند به شکل‌ پرخاشگری، بدزبانی، اذیت کردن دیگران، کابوس دیدن، دروغ گفتن، بی‌نظمی، نداشتن اعتماد به دیگران و… باشد.

      راهکارهای ساده اما مهم

      ۱ ـ شناخت و بررسی استرس در کودکان

      کودکان بویژه خردسالان شاید بدانند که احساس ناراحتی یا خشم و عصبانیت دارند، اما ممکن است ندانند که احساس استرس یا اضطراب دارند. با کودکتان صحبت کنید و از او درباره آنچه احساس بد نامیده می‌شود، مثل دل درد یا معده درد سوال کنید و سپس به او کمک کنید تا زمان شروع این احساس را تشخیص دهد و به شما بگوید. آیا این احساس وقتی بوده که معلمش از او درس پرسیده و او بلد نبوده و بچه‌ها به او خندیده‌اند؟ آیا زمانی بوده که مادرش مریض شده است؟ آیا هنگامی بوده که دوستش با او قهر کرده است؟ ‌ پس از تشخیص این احساسات بد باید به فرزندتان کمک کرده و او را نیز راهنمایی کنید تا استرس و نگرانی‌اش را مهار کند.

      ممکن است این کار در ابتدا برای او سخت باشد، اما به مرور زمان آسان‌تر خواهد شد. فقط سعی کنید با شناختن استرس کودکتان به او کمک کنید و از او حمایت و محافظت نمایید. وقتی او بتواند به شما تکیه کند و بداند که مورد حمایت شما قرار خواهد گرفت، قطعا احساس شادی خواهد کرد.

      ۲ ـ خاموش کردن تلویزیون

      برنامه‌های تلویزیون چه خوب و چه بد در روح و روان کودک تاثیر می‌گذارد. والدین نباید فرزندشان را آزاد بگذارند تا همه برنامه‌های تلویزیون را ببیند، اگرچه بعضی از برنامه‌هایی که از تلویزیون پخش می‌شود مفید و آموزنده بوده، اما بعضی از برنامه‌ها استرس‌زا هستند. مثل فیلم‌های خشونت‌آمیز. پس دیدن برنامه‌هایی که باعث به‌وجود آمدن رفتارهای خشونت‌آمیز یا بدخلقی و گستاخی در وجود کودکتان و همچنین باعث ایجاد حملات عصبی در احساساتش می‌شود، درست نیست. در هنگام پخش این قبیل برنامه‌ها لطفا تلویزیون را خاموش کنید و با فرزند عزیزتان بنشینید و درباره کارهایی که در طی روز انجام داده، صحبت کنید؛ البته باید با دقت به حرف‌هایش گوش بدهید، حتی می‌توانید با هم بازی کنید یا به یک مکان تفریحی بروید و حسابی خوش بگذرانید.

      ۳ ـ به فرزندتان حق انتخاب بدهید

      یکی از مهم‌ترین دلایل استرس و نگرانی برای هر فردی چه بزرگسال و چه خردسال این است که آنها روی زندگی خودشان تسلط نداشته باشند. شما به عنوان یک پدر و مادر آگاه باید بدانید که با گفتن یک جمله ساده درباره آنچه برای کودکتان اتفاق می‌افتد، به او کمک می‌کنید تا بیشتر از همیشه احساس قدرت کند. برای مثال، گاهی اوقات با کودک چهار، پنچ ساله خود در مورد رفتن به مدرسه و درس خواندن صحبت کنید. با این کار ساده، اما مهم شما می‌توانید به او ذهنیتی روشن از محیط مدرسه و درس خواندن بدهید. به این ترتیب آیا فرزندتان هنگامی که به مدرسه رفت، می‌خواهد بیشتر از معلمش در یادگیری درس کمک بگیرد یا پدر و مادرش یا از یک دوست و همکلاسی؟! آیا او صبح‌ها درسش را بهتر یاد می‌گیرد یا زمانی که از مدرسه برگشت؟! شما با دادن حق انتخاب به کودکتان به او کمک می‌کنید تا احساس کند می‌تواند در یک موقعیت پرتنش و استرس‌زا، تسلط و نیز کنترل داشته باشد.

      ۴ ـ شنونده خوبی باشید

      لطفا با دقت به حرف‌های فرزندتان گوش دهید، البته این نکته مهم است که باید فقط شنونده خوبی باشید، بدون اظهارنظر یا پند و نصیحت. شما با گوش دادن به حرف‌های فرزندتان این اجازه را به او می‌دهید تا کمی از استرس و نگرانی‌اش را با شما شریک شود. این رفتار به کودکتان کمک می‌کند‌ کم‌کم استرس و نگرانی خود را کنترل کند و از بین ببرد. همچنین با گوش کردن به صحبت‌های او می‌توانید، منابع ایجاد استرس در فرزندتان را نیز کشف کرده و سپس به او کمک کنید.

      ۵ ـ همیشه در کنارش باشید

      هنوز کفش‌هایش را از پا درنیاورده است، چقدر او را سوال پیچ می‌کنید و از او سوالات غیرضروری می‌پرسید، باید بدانید این کار شما فقط باعث می‌شود کودکتان احساس ناامنی کند و دچار استرس شود. وقتی کودکتان از مدرسه یا کلاس آموزشی و… به خانه برمی‌گردد، بهتر است به استقبالش بروید، او را در آغوش پرمهر و محبت‌تان بگیرید و ببوسید و کمتر از او سوال بپرسید. این کار بهترین روش برای از بین بردن استرس در کودکتان است. حتما برای فرزندتان وقت کافی در نظر بگیرید، حتی هنگامی که بزرگ‌تر شد، باز هم کیفیت زمان اهمیت دارد.

      برای بعضی از والدین سخت است که بعد از یک روز پرمشغله کاری به خانه برگشته و با کودک خود بازی کنند یا با او به صحبت بنشینند، اما صحبت کردن در مورد کارهای روزانه کودک نشان می‌دهد که او برای شما اهمیت دارد. پس با فرزندتان باشید و وقت‌تان را با او بگذرانید.

      ۶ ـ ورزش کردن

      همه بچه‌ها عاشق ورزش‌هایی مثل راه رفتن، دویدن و شنا کردن هستند، لطفا کارهایتان را کم کنید و زمانی را هر چند کوتاه به آنها اختصاص بدهید. برای مثال با فرزندتان به پارک رفته و روی چمن‌ها راه بروید، بدوید و بلند بلند بخندید. گاهی اوقات با آنها به استخر بروید و شنا کنید. در حقیقت این ورزش‌ها به فرزندتان آرامش می‌دهد و استرس‌شان را کم می‌کند.

      ۷ ـ خندیدن

      حتما وقت کافی برای خندیدن و داشتن سرگرمی با فرزندتان اختصاص بدهید و خاطرات و لحظات خوبی را به‌وجود آورید. زیرا همین خندیدن باعث آرامش او می‌شود. بنابراین سعی کنید لحظاتی را بسازید که عاری از هرگونه افکار منفی باشد. شما با انجام این کارهای به ظاهر ساده کمک خواهید کرد تا هم میزان استرس خودتان کم شود هم کودک دلبندتان.

      ۸ ـ احساس آرامش در محیط خانه

      اگر می‌خواهید فرزندتان دچار استرس نشود، باید تمام سعی و تلاش خودتان را بکنید تا خانه‌ای امن و آرام و نیز پرمهر داشته باشید. البته منظور از احساس آرامش در محیط خانه این است که کودک بفهمد که پدر و مادرش حامی او هستند و هیچ‌گاه نمی‌گذارند آسیبی به او برسد و اگر کودک در محیط خانه احساس آرامش نکند و همچنین متوجه شود که دارد محبت والدینش را از دست می‌دهد، کم‌کم اعتماد به نفسش پایین می‌‌آید و دچار استرس و نگرانی می‌شود.

      ۹ ـ روابط میان افراد خانواده

      روابط دوستانه و صمیمی بین افراد خانواده بسیار مهم است. وقتی ارتباط میان پدر و مادر دوستانه نباشد یا مدام با یکدیگر جر و بحث کنند، این ناآرامی و روابط غیردوستانه در خانواده باعث می‌شود‌ کودک به لحاظ روحی آسیب‌دیده و دچار استرس و نگرانی شود.

      و در پایان، این وظیفه شما والدین است که، خوب ببینید، به دقت گوش دهید و سپس فرزندتان را راهنمایی کنید تا بتواند روی احساساتش کار و آنها را کنترل کند و همیشه سعی کنید تجربیات خود را به فرزندتان نیز با صبر و آرامش بیاموزید.

      در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید

      ۰۲۱-۲۲۶۸۹۵۵۸

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.